wziąć urlop

См. также в других словарях:

• urlop — m IV, D. u, Ms. urloppie; lm M. y «ustawowo zagwarantowana płatna lub niepłatna przerwa w wykonywaniu pracy, w wymiarze oraz w okolicznościach przewidzianych prawem; czas, w ciągu którego trwa ta przerwa» Dwutygodniowy, miesięczny, roczny,… …   Słownik języka polskiego

• urlop — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. urloppie {{/stl 8}}{{stl 7}} zagwarantowana ustawą przerwa w wykonywaniu pracy, w służbie (np. wojskowej), w odbywaniu kary pozbawienia wolności, przysługująca w okolicznościach przewidzianych prawem; czas …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… …   Słownik frazeologiczny

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …   Słownik języka polskiego

• góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

• posłużyć — dk VIb, posłużyćżę, posłużyćżysz, posłużyćsłuż, posłużyćżył posługiwać ndk IX, posłużyćguję, posłużyćgujesz, posłużyćguj, posłużyćiwał 1. tylko dk «zostać użytym jako pomoc, środek, narzędzie do osiągnięcia jakiegoś celu; przydać się do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• dziekanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dziekankance; lm D. dziekankanek, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} urlop dziekański : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziąć sobie dziekankę. Być na dziekance. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień